Waar het allemaal mee begint: De Starter
Het begint allemaal met de starter. Deze moet sterk en actief zijn. Ik maakte mijn eigen starter van roggemeel. Deze voedde ik elke dag (dat betekent roggemeel en water toevoegen) en dan is het hopen dat de natuurlijke gisten welke in het meel en in de lucht aanwezig zijn hun werk doen. Geduld is echt de sleutel hier. Het duurde ongeveer vijf dagen voordat mijn starter begon te bubbelen en een lichte zurige geur kreeg.
De Eerste Broden: Een Leerproces
Toen mijn starter eindelijk klaar was, was het tijd om er echt desembrood van te maken. Ik volgde een recept dat ik online had gevonden, maar al snel kwam ik erachter dat het niet zo makkelijk was als het leek. Het deeg moest goed gekneed worden. Maar wat is goed kneden? Soms hebben ze het over 10 tot 15 minuten kneden en hoe weet je dan of je genoeg gekneed hebt? Het deeg was super plakkerig en ik voegde dan extra bloem toe zodat het deeg makkelijker te handelen was (maar daardoor dus te weinig water in het brood en te weinig gluten vorming) Ik was bang dat ik iets verkeerd deed, maar besloot gewoon door te gaan en het te bakken met als resultaat baksteenbroden waar maar weinig lucht in zat. Ik heb heel wat broden weggegooid.
Wat voor mij echt verandering gaf is om een methode te gebruiken waar je de tijd voor je laat werken. Je kneed het deeg niet echt maar rekt en vouwt het. Ik maak mijn handen een beetje nat zodat het niet zo blijft plakken en ja hoor! Na veel oefenen (hoe krijg je zo’n brood nou heel uit een rijsmandje) begonnen mijn broden luchtiger te worden! Het deeg kreeg een mooie, lichte textuur en de geur die zich door mijn keuken verspreidde toen het in de oven zat, was heerlijk! Ik was zo trots als een pauw. Op mijn blog MIJN DESEMBROOD RECEPT kan je meer lezen over de methode welke ik nu gebruikt om mijn brood te maken, inclusief basisrecept.
Dat smaakt naar meer! Op naar het perfecte brood!
Na een aantal mislukte pogingen, waarbij ik het deeg te kort of juist te lang liet rijzen, begon ik steeds meer gevoel te krijgen voor het proces. Ik leerde dat temperatuur, rijstijden en zelfs de soort bloem die je gebruikt een enorm verschil maken. Ook ontdekte ik een manier om het in mijn dag te passen. De laatste rijs in de koelkast geeft je veel ruimte in de planning.
De momenten waarop alles perfect samenkomt zijn voor mij ultiem geluk. Het deeg rijst precies goed, de korst is lekker krokant, en de binnenkant is zacht en luchtig. Het is het soort brood dat je met plezier eet, het voelt als een luxe maar de ingrediënten zijn zo simpel en puur!
De zuurheid van het desembrood is een subtiele, maar heerlijke smaak die je niet kunt bereiken met snelgerezen brood. Dit desembrood is ook niet te vergelijken met het imago van (Duits) desembrood wat meestal compact is en erg zuur.
Een hele fijne hobby en respect voor het ambacht
Wat desembrood voor mij zo bijzonder maakt, is niet alleen het eindresultaat, maar ook het proces zelf. Er is iets kalmerends aan het verzorgen van je starter, het geduld hebben tijdens het rijzen van het deeg, en uiteindelijk het genieten van het resultaat. Het is een fijne bezigheid zowel voor het lichaam als voor de geest.
Het maken van desembrood is een oefening in geduld, aandacht en doorzettingsvermogen. Elke keer dat ik het maak, voel ik me meer verbonden met de oude tradities van het bakken. Ik krijg steeds meer respect voor dit ambacht. Het is niet alleen de tijd die je erin stopt, maar ook de kleine fouten en leerervaringen die je onderweg maakt die dit zo’n leuke hobby maken. En zelfs als je brood niet perfect is, weet je dat je toch met je eigen handen iets bijzonders hebt gemaakt!
Zelfvoorzienendheid
Ik van mening dat de grote voedselproducenten vooral geld willen verdienen en de gezondheid van burgers niet op de eerste plaats heeft staan. Daarom maak ik graag mijn eigen eten. Het is niet zo dat we nooit supermarkt voedsel eten en ja, ik houd van chipjes en frisdrank. Maar ik streef ernaar om een gezonde basis aan voedsel te eten.
Wat ook in mijn achterhoofd speelt zijn de verschrikkelijke oorlogen in Israël en Oekraïne. Ik sta regelmatig stil bij wat er zou kunnen gebeuren als ons land ook bij de oorlog wordt betrokken. Ik vind het een fijn idee om zelf eten te kunnen maken en onafhankelijk te kunnen zijn.
Plezier in het delen van brood.
Wat natuurlijk heel leuk is aan het bakken van eigen brood is het te delen met anderen. Het voelt als een klein geschenk, een tastbare manier om mijn liefde voor bakken en de mensen om mij heen te delen. Het is fijn om samen met anderen een goed stuk zelfgebakken brood te delen en van elkaars gezelligheid te genieten.
Als je overweegt om zelf desembrood te maken, dan kan ik het absoluut aanraden. Het vraagt tijd en geduld, maar het resultaat is het waard. Ik help je graag op weg!
